خلاصه کتاب: او را همانند دریا، موج‌دار می‌دیدم موج‌هایی که در اعماقشان حرف‌های خاموش و چسب سکوت بر د*ه*ان‌شان زده شده بود. همانند ماهی مرده که خاموشی را برخود احاطه کرده بود! ماهی که خود را به دام صیادش انداخته بود و خاموشی را برگزیده بود! هراس‌انگیز، خوفناک‌تر از غرق شدن در افکارش چیزی نمی‌دیدم! خود را در اعماق وجودش غرق کردم، بدون این‌که بدانم عاقبت خود چیست! شدم همانند نهنگی که از عاقبت خود آگاه است اما باز دوستش داشتم!​