خلاصه کتاب:

قلبم پازِل هزارتکه‌ی عشق است و هر بوسه و نِگَهِ تب‌دارِ تو، یک تکه از این پازل! بیا؛ ببوس؛ و تا می‌توانی تماشایم کن. پازلم کمی پیچیده است. بیشتر ببوس و البته که با لطافت و نرمی. در آغوشم بگیر که ابتدا دور پازل تکمیل شود و بعد، با انگشت‌های مردانه‌ات از موجِ فنردارِ موهایم بیا پایین... صحبت از ناز کردن و تشنه بودنِ من نیست‌ هاا؛ تنها می‌خواهم پازل قلبم را کامل کنم.