دانلود دلنوشته آناپنویی ویژه تک رمان مقدمه: کور می‌شوی! آنقدرکه پلک‌هایت را روی هم می‌گذاری و شب برای دیدن سیاهی‌ها، چشم‌هایت را باز می‌کنی! آرام آرام نفس می‌کشی و به صدایِ خس‌خس‌های س*ی*نه‌ات و به صدایِ پایِ جمعیتی که به سوی تو حرکت می‌کنند، گوش می‌دهی. همان‌هایی که در تلاش اند که پلک‌هایت را در روشنایی از هم باز کنند؛ اما نه! نمی‌شود... . چشم‌های تو هیچ‌گاه باز نخواهند شد و انگشتانِ سیاهِ این ادمها در چشم‌هایت فرو می‌روند! همان‌هایی که بی رحمانه سعی می‌کنند بزور چشمانت را بگشایند؛ اما تو عاشقی کور هستی و شیفته‌ی کور بودن! خ*ون می‌چکد از لا‌به‌لای پلک‌هایت و آرزو می‌کنی همه‌ی آنهایی که ...