معرفی رمان در حال تایپ نیره

سال ۲۰۱۳
دستانم را محکم به در کوچیک زیر زمین میکوبیدم و باصدای بلند میگفتم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌:
– بچها چیکار میکنید ، درو باز کنید
امیر که‌ با‌ آرامش به دیوار تکیه داد بود‌ ،‌ باصدای آرامی گفت:
– درو باز نمیکنن‌؛ انقدر داد نزن
از عصبانیت کلافه شده‌ بودم آرامش امیر بیشتر عصبانیم کرده بود ، باصدای بلند گفتم :
– امیرواقعا میخوای بشینی اینجا تا شاید درو باز کنن!؟
با‌همون آرامش گفت :
– دو دقیقه هیچ صدایی نشنون میترسن، درو باز میکنن
من داشتم میمردم بعد این اقا با نهایت آرامش نشسته یه گوشه
اگه‌تا شب درو باز نکردن چی ؟
– چند بار تا الان ،اینجا زندانیت کردن ؟
حتی سرشم برای جواب دادن بالا نیورد، فقط گفت :
– دو بار
با چشم هایی که از تعجب گرد شده بود گفتم :
-‌ دوبار ! اون دوبارم همین کارو کردی؟
سرش را به دیوار چسبوند، چشماشو بست و گفت :
– کار دیگه ایی باید میکردم ؟
به امیر نگاه میکردم ،میدونستم اگه دوبار تا حالا گول این کارای امیرو خرده بودن این دفعه دیگه گول نمیخوردن، اروم جوری که صدامونو نشنون گفتم :
– فکر نمیکنی این بار میفهمن؟
یه لبخندی زد انگار داشت مسخرم میکرد ،گفت :
– چرا شاید یکم دیرتر بیان
چشمامو ریز کردم‌ و دستامو داخل جیبام کردم ،دستامو که بیرون اوردم یه پلاستیک کوچیک که داخلش خون مصنوعی بود از تو جیبم دراومد؛ یادم اومد تازه از سر صح*نه فیلم برداری برگشته بودم که اوردنم اینجا ، یه فکر به ذهنم رسید ،گفتم :
– مسخره نکن ، بیا اینجا دراز بکش.
چشماش از تعجب گرد شده بود ،گفت :
– چرا؟!
به صورتش که از تعجب خنده دا‌ر شده بود میخندیدم ،گفتم :
– بیا ،نمیخوام بکشمت که