دانلود دلنوشته فراموشی ویژه تک رمان

دانلود دلنوشته فراموشی

قسمتی از دلنوشته:

دلنوشته‌ی یک:

درمانده و گیج هستم! انگار در لابه‌لای شاخه‌های درختان تنومند بیشه‌ای به اسارت گرفته شده‌ام. این بیشه، فراموشی نامیده می‌شود. دیگر یادم نمی‌آید چند ثانیه گذشته است. هیچ واژه‌ای در ذهنم خوانده و از زبانم شنیده نمی‌شود. زبانم از بر زبان آوردن هر واژه‌ای قاصر شده است. دیگر از حواس پنجگانه‌ام تنها توان شنیدن دارم. مانند کودکی خردسال واژه‌های تازه، هر کدام برایم جهانی دارند. معنای واژه‌ها را به خاطر نمی‌آورم. دیگر دیر شده است. ثانیه‌های بی‌رحم دلشان به رحم نیامد، انتظار نکشیدند و مرا به فراموشی دعوت کرده‌اند. دیگر نمی‌توانم لبخند بزنم. چشمانم کور و زبانم لال شده‌اند. تنها توان شنیدن دارم. فراموش کرده‌ام چگونه تیله‌ی چشمان‌ام را به ساعت دیواری بدوزم. مانند کودکی خردسال، قاصر از هر کاری شده‌ام. یادم نمی‌آید چگونگی انجام کارها را. درمانده‌ام! درست همانند کودکی خردسال که در بیشه‌ای بی‌رحم گم شده است و نام مادرش را به زبان می‌آورد. فراموشی مرا همانند کودکان کرده است؛ اما در بیشه‌ی بی‌رحم فراموشی ناجی‌ای دلسوز نمی‌یابم. گریستن چاره است؛ اما چگونگی انجام هیچ‌کاری را به یاد نمی‌آورم. دیگر برای دوست داشتن خویش دیر شده است. دیگر دوست داشتن را هم همانند لبخند زدن فراموش کرده‌ام.

*********

دلنوشته‌ی دو:

ثانیه‌ها! ثانیه‌ها ازشمند بودند‌. کرورها ثانیه‌ها را نفس کشیده‌ام؛ اما به خاطر نمی‌آورم یک ثانیه زندگی را!
دیگر توان خرید آن‌ها را با کرورها سکه از ج*ن*س طلا ندارم. دیگر دیر شده است. ثانیه‌ها تا هنگامی که خود را بی‌ارزش جلوه می‌دهند، ارزشمند هستند. دیگر ثانیه‌ای که با کرورها سکه طلا هم خریده شود ارزشی ندارد. به محض ارزشمند شدن‌شان، من دیگر نمی‌توانم آن‌ها را به خاطر بیاورم، نظاره‌گر باشم و لمس کنم. هنگامی که ارزشمند می‌شوند تنها قابلیت نظاره کردن از مقابل ویترین، افسوس و حسرت خوردن را دارند. در آن ثانیه‌های بی‌ارزش‌نما، لبخند راه‌گشا بود؛ اما فراموشی مقابلم ایستاده بود. آن‌قدر صورتم میزبان چهره‌ای عبوس شد که لبخند پر کشید و غیب شد. در گوشه‌‌های بیشه‌ی فراموشی از یافتن یک لبخند باارزش عاجز هستند. مردم بیشه‌ی فراموشی از هر کاری جز شنیدن عاجز هستند. تنها می‌توانند مانند کودکان خردسال به واژه‌های غریب گوش بدهند؛ اما زبانشان از هرگونه پرسش و پاسخ قاصر است. همانند ارواح سرگردان در بیشه، معلق هستند و به ندای درونی خود گوش می‌دهند

*********

دلنوشته سه:برای انسانی که جزو مردم بیشه‌ی فراموشی است، تلالو و فروغ خورشید هنگام غروب در ظلمت فرو می‌رود؛ اما هنگام طلوع نیز عرش شلوغه نمیابد. تمام چیزها در خاموشی مطلق فرو می‌رود، همانند سکوت! برای انسانی که فراموشی گرفته است سکوت شعشعه‌ای جنجال‌آمیز است که چشم را ضریر و گوش را در خاموشی فرو می‌برد! شعشعه برای منی که هرچه جز گوش‌هایم قاصر است؛ تهدید خطرناکی محسوب می‌شود. منی که زبانم لال، چشمانم کور و دست و پاهایم فلج و باعث و بانی‌اش فراموشی است. از شاخه‌های درختان افرادی این بیشه می‌گذرم و سرانجام به خلوت‌گاهی می‌رسم که هیچ رهگذری در حال گذر از آن نباشد. گوش می‌دهم به نغمه‌ی بل‌بل، به صدای آبشار زلال و نسیم خنکی که میان درختان افرا می‌دود. به راستی مزد غفلت، غافل بودن است.
غافل از هر جایی سردرگم و سرگردان شدن در بیشه‌ای نافرجام
گاهی تسکین دهد روح و روان را!
گاهی مهمان کند به این چهره‌ی عبوس لبخند را!
گاهی باز کند ابروان درهم رفته و چشمان خونین را!
گاهی یاد دهد به انسان راه دوست داشتن را!

​

دانلود رمان

پیشنهاد ما برای شما:

رمان‌های درحال تایپ:

رمان اسرار فوق محرمانه(جلد سوم حلقه جادویی) نوشته س.زارعپور

رمان درحال تایپ خدیو ماه نوشته مهدیه سیف‌الهی

رمان پیست مرگ | @Saba.N کاربر انجمن تک رمان

رمان مسخ لطیف| ~kosar~ کاربر تک رمان

رمان های کامل شده:

دانلود رمان کوتاه سینستزیا

دانلود رمان درخشش ماه در سایه انتقام

دانلود رمان خواهر خوانده

دانلود رمان شلیک آزاد

دانلود رمان صلیب شکسته